Her insan çevresi yaşadıkları gördükleri duydukları ile hayatlarını şekillendirir. Ve bir süre sonra şekillendirdikleri hayat onlar için normal biçimi haline alır. Alışkanlık haline gelir.

Manevi bir ortamda yetişen için yaşadığı hayat normal olması gerekendir. Din düşmanlığı ile dolu bir çevrede yetişen kişi için yaşadığı o hayat normal olması gereken gibidir. Ve her olayda dine küfreder.

Para mal mülk şöhret etrafında dönen bir hayatı olan kişi için normal olan odur..

Zengin için zenginlik normal. Fakir için fakirlik normaldir.

Örneğin hiç internet kullanımı olmayan ama internetinin olmasını çok isteyen için sınırsız internet cok büyük bir şey iken zaten yıllardır sınırsız interneti olan için internet normal sıradan birşey..

Müthiş doğal bir manzara içinde yaşayan kişi için o imkanlar sıradan birşeymiş gibi iken şehrin gürültüsünde bunalan için olağanüstü bir yerdir..

Hayat böyle.. yaşadığımız ortam sahip olduklarımız, düşüncelerimiz bir süre sonra normalleşiyor. Ve başka hayatları ya hiç algılayamıyoruz ya da çok çafçaflı gibi geliyor. Özenebiliyoruz ya da empati kuramıyoruz.

Çok istediği bir şeyi ulaşmış ve isteği kadar sahip olabilenlerin hayatları ulaşılmaz iken içinde bulunduğumuz imkanlar ise sıradan birşeymiş gibi geliyor.. Halbuki beğenmediğimiz şeyi sahip olamayanlar hayalini kuranlar, sahip olabilmek için gecesini gündüzünü katanlar da vardır..

hayat böyle bir şey..

Anlam veremediğimiz hareketler, davranışlar huylar karakterler. Bir türlü çözemediğimiz yaşam biçimleri.. Bir insan bunu nasıl yapar dediklerimiz vs. vs. Damlaya damlaya damlaya bir gün o insan değişiyor.. Ama geldiği nokta artık onun normal hayatı haline alıyor.

Biz onu anlayamazken o da bizi anlayamaz oluyor. Başka dünyalar farklı hayatlar.